Η Δίκη είναι μυθιστόρημα του σπουδαίου συγγραφέα Φραντς Κάφκα (1883–1924) και θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ου αιώνα. Το έργο δημοσιεύτηκε το 1925, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του συγγραφέα παρά την επιθυμία του να καταστραφούν τα χειρόγραφα του ημιτελούς έργου.
Το μυθιστόρημα, γραμμένο πιθανότητα το 1914, παρακολουθεί την καταξίωση του Γιόζεφ Κ. μέσα σ' έναν γραφειοκρατικό λαβύρινθο, από το πρωινό όπου ξυπνά και διαπιστώνει ότι έχει συλληφθεί αδικαιολόγητα. Μέσα στην λογική του παραλόγου που ζει και βέβαιος για την αθωότητά του προσπαθεί με όσες δυνάμεις διαθέτει να υπερασπιστεί τον εαυτό του….
Όταν η δεσποινίς Μπύρστνερ αποδέχεται να βοηθήσει τον Γίόζεφ σαν σύμβουλός του αναφέρει «Ναι, αλλά αν πρόκειται να γίνω σύμβουλος σας, θα πρέπει να ξέρω περί τίνος πρόκειται» στο οποίο ο Γιόζεφ Κ. απαντά «Αυτό δεν το ξέρω ούτε εγώ ο ίδιος».
Ο Γιόζεφ Κ. συλλαμβάνεται ένα πρωινό καθώς βρίσκεται στο δωμάτιό του. Οδηγείται στον ανακριτή και έπειτα στο δικαστήριο χωρίς όμως να του εξηγούν ξεκάθαρα τον λόγο. Στην πάλη και την αγωνία του Γιόζεφ Κ. να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από αυτήν την αινιγματική κατηγορία, λαμβάνει ορθολογικές απαντήσεις στο ότι είναι ένοχος αλλά όχι για ποιο έγκλημα. Έτσι βρίσκεται αναγκασμένος να δεχτεί μια πραγματικότητα που του προσφέρεται ως «απόλυτη».
Η ανάγκη για δικαιοσύνη τον ωθεί να αντιδράσει προσπαθώντας με όσες δυνάμεις διαθέτει να υπερασπιστεί τον εαυτό του όμως κάθε προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του πέφτει στο κενό. Σταδιακά ο κλοιός της ενοχής που τον βαρύνει γίνεται ασφυκτικός και ο ίδιος χάνεται στον λαβύρινθο ενός κόσμου όπου η παρατεταμένη ασάφεια του παραλόγου τον κυριεύει.
Βλέποντας πως καμία προσπάθειά του δεν καρποφορεί, περιμένει υπομονετικά τη μέρα που θα μάθει την ποινή του. Ένα βράδυ δύο άνδρες πηγαίνουν σπίτι του και τον οδηγούν ως την άκρη της πόλης. Χωρίς να τους αντισταθεί, θεωρώντας πως κάθε αντίσταση είναι πια περιττή, ο Γιόζεφ Κ. τους ακολουθεί σ’ ένα έρημο λατομείο για να εκτελεστεί ψυχρά και απάνθρωπα με μια μαχαιριά στο στήθος.
Η δίκη και η καταδίκη του Γιόζεφ Κ. για ένα έγκλημα που δεν έμαθε ποτέ, είναι μια ανοιχτή κριτική του συγγραφέα στη δύναμη της εξουσίας, αυτής που δίνει την αίσθηση στον κάθε πολίτη ότι όλα είναι πιο δυνατά απ’ αυτόν και ότι κάθε αντίσταση είναι περιττή. Όπως ο Γιόζεφ Κ. έτσι κι ο κάθε άνθρωπος αφήνεται να παρασυρθεί από την εξουσία που τον απογυμνώνει από τα δικαιώματά του, του στερεί τη διάθεση για αντίσταση, αχρηστεύει κάθε νόμο και στο τέλος τον συνθλίβει.
• Φραντς Κάφκα - Γράμμα στον πατέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου