Paul Heyse (Paul Johann Ludwig von Heyse 1830-1914)

Χάυζε (Παύλος φον). Γερμανός ποιητής. Έζησε στο Μόναχο, όπου μαζί με τον Εμάνουελ Γκάιμπελ, απετέλεσε το κέντρο κύκλου των πιο ονομαστών ποιητών της εποχής του.

Τα ποιήματά του διακρίνονται για τον πλούτο της φαντασίας, την τελειότητα του στίχου και την απαλότητα της έκφρασης.

Ο Χάιζε καταξιώθηκε ως αριστοτέχνης του διηγήματος (κυρίως). Από τα εκατό και πλέον διηγήματά του, που δημοσιεύθηκαν από το 1855 μέχρι το 1914, κάτω από διάφορους τίτλους, και τα οποία χαρακτηρίζει θερμότητα, ζωηρότητα και χάρη στην αφήγηση και την πλοκή, ξεχωρίζουν τα:

Αρραμπιάτα (1855), Μονήρεις, Αντρέα Ντέλφιν, Ο τελευταίος Κένταυρος (1871), Η ευτυχία του Ρότενμπουργκ, κ.ά. Έγραψε ακόμα πολλά θεατρικά έργα και μετέφρασε συλλογές ισπανικών και ιταλικών ποιημάτων, θεατρικά έργα της ιταλικής Αναγέννησης, τραγωδίες του Σαίξπηρ κ.λπ.