Αυτοί οι τρεις ποιητικοί τρόποι μπορούν να ενεργούν αλληλένδετα ή αυτόνομα. Συχνά συνυπάρχουν ακόμα και στο μικρότερο ποίημα και αυτή ακριβώς η συνύπαρξη σε τόσο περιορισμένο πλαίσιο δημιουργεί το πιο υπέροχο αποτέλεσμα, όπως μπορούμε ξεκάθαρα να διαπιστώσουμε στις πιο αξιοθαύμαστες μπαλάντες όλων των λαών.
[...] Είναι τόσο παράξενη η διαπλοκή αυτών των στοιχείων και τα είδη της ποίησης τόσο απείρως ετερογενή που είναι δύσκολο να βρεθεί μια τάξη, στο πλαίσιο της οποίας το ένα να μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα ή κοντά στο άλλο.
Ωστόσο, θα βοηθούσε κάπως, αν τοποθετήσουμε τα τρία κύρια στοιχεία σ’ έναν κύκλο, το ένα απέναντι από το άλλο, και κατόπιν αναζητήσουμε παραδείγματα στα οποία ένα στοιχείο να είναι αποκλειστικά κυρίαρχο. Στη συνέχεια, μπορούμε να συλλέξουμε παραδείγματα τα οποία κλίνουν προς τη μία ή την άλλη πλευρά, έως ότου τελικά εμφανιστεί η ενοποίηση των τριών στοιχείων και κλείσει με αυτόν τον τρόπο όλος ο κύκλος. (Goethe, 1951, 179)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου