Έτσι για να συνοψίσουμε τη συζήτησή μας για την αξία της φιλοσοφίας, μπορούμε να πούμε ότι η φιλοσοφία, πρέπει να σπουδάζεται όχι για να μας δώσει οριστικές απαντήσεις στα ερωτήματά της, μια που κατά κανόνα, καμιά ορισμένη απάντηση δεν μπορούμε να ξέρουμε αν είναι αληθινή, αλλά μάλλον για τα ίδια αυτά ερωτήματα.
Γιατί τα ερωτήματα αυτά πλαταίνουν την αντίληψή μας για το τι είναι δυνατόν, πλουτίζουν τη δημιουργική μας φαντασία και περιορίζουν τη δογματική αυτοπεποίθηση που κρατά κλεισμένο το πνεύμα στη θεωρητική έρευνα.
Αλλά προπαντός, γιατί χάρη στο μεγαλείο του Σύμπαντος που αντικρύζει η φιλοσοφία, το πνεύμα γίνεται κι’ αυτό πλατύ και ικανό για την ένωσή του εκείνη με το Σύμπαν που αποτελεί το υψηλότερό του αγαθό
(Μπέρτραντ Ράσελ, Τα προβλήματα της φιλοσοφίας, μτφρ. Γιάννη Δυριώτη, Αθήνα, 1963, σσ.162-3)
«Ο άνθρωπος που ταΐζει την κότα σε όλη της τη ζωή, θα έρθει μια μέρα που, αντί να την ταΐσει, θα της στρίψει το λαρύγγι»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου