Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Οσκαρ Καλυτερης Ταινιας 2017: Moonlight



Πρόκειται για ένα δράμα ενηλικίωσης. Παρακολουθούμε τον μικρό Σαιρόν σε τρείς διαφορετικές φάσεις της ζωής του. Κάθε ένα από τα κεφάλαια φέρει κι ένα όνομα, The little, Chiron, Black. Κανένα από τα ονόματα αυτά δεν φαίνεται να περιγράφει κατι περισσότερο εκτός από την εντύπωση που δίνει στους γύρω του. Στα μικρά και τα μεγάλα που του συμβαίνουν ο Σαιρόν φαίνεται σιωπηλός, παθητικός δέκτης,με επίγνωση του φόβου του και της αδυναμίας του, μελαγχολικός. Μοιάζει απροσπέλαστος ως χαρακτήρας, σαν να μη μπορούμε να τον προσεγγίσουμε με εξαίρεση τρεις κομβικές στιγμές που ο Σαιρόν θα αντιδράσει με τον τρόπο του. Ο Σαιρόν δυσκολεύεται να ανοιχτεί, να προσεγγίσει όμως η αφοπλιστική του ευθύτητα και ειλικρίνεια σε μαγνητίζουν. Λίγα αλλα σημαντικά πρόσωπα ασκούν την επιρροή τους πάνω του και φαίνεται να τον στοιχειώνουν. Στο τέλος όμως φαίνεται να συνειδητοποιεί ποιός θέλει να είναι, έχει έρθει εκείνη η στιγμή που του είχε πεί ο Χουάν.
Και δεν μπορεί να την αναβάλλει άλλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου