Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Αποφθεγματα


Page 1    /   Page 2    /  Page 3   /  Page 4  

Johann Wolfgang von Goethe, 1749-1832

Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος


Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.

Όταν δυο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος.

Ο έρωτας είναι κάτι ιδεώδες, ο γάμος κάτι πραγματικό. Η σύγχυση του ιδεώδους με το πραγματικό δεν μένει ποτέ ατιμώρητη.

Πρέπει να είσαι κάτι, προτού γίνεις κάτι.

«Γνώθι σαυτόν»; Αν γνώριζα τον εαυτό μου, θα το ‘βαζα στα πόδια.

Η επιστήμη και η τέχνη ανήκουν σε όλο τον κόσμο, και μπροστά τους εξαφανίζονται όλα τα σύνορα.

Δεν υπάρχει τίποτε πιο τρομακτικό από τη φαντασία χωρίς γούστο.

Κι αν εγώ σ’ αγαπώ, εσένα τι σε νοιάζει;

Ένας ευφυής άνθρωπος τα βρίσκει σχεδόν όλα γελοία, ένας σοφός σχεδόν τίποτα.

Αχ! σπούδασα φιλοσοφία
και νομική και ιατρική,
και, αλίμονο, θεολογία
με κόπο και μ’ επιμονή·
και να ‘μαι ‘δω με τόσα φώτα,
εγώ μωρός, όσο και πρώτα!
(από τον μονόλογο του «Φάουστ»)



Arthur Rimbaud, 1854-1891
Γάλλος ποιητής

Η ζωή είναι μια φάρσα που πρέπει να την υπομείνουν όλοι.


Charles Baudelaire, 1821-1867
Γάλλος ποιητής

Η Εκκλησία, μην μπορώντας να καταργήσει τον έρωτα, θέλησε τουλάχιστον να τον απολυμάνει: επινόησε τον γάμο

Η έλξη προς τις έξυπνες γυναίκες είναι χαρακτηριστικό των ομοφυλοφίλων.

Είσαι γοητευτική και σώπα.

Αυτή η ζωή είναι ένα νοσοκομείο όπου κάθε άρρωστος έχει τη διακαή επιθυμία να αλλάξει κρεβάτι.

Μια ερωμένη είναι μια μπουκάλα κρασί. Μια σύζυγος είναι μια μπουκάλα...

Τι είναι η τέχνη; Πορνεία.

Οτιδήποτε είναι ωραίο και ευγενές είναι αποτέλεσμα λογικής και υπολογισμού.



Anne Barratin, 1832-1915
Γαλλίδα γνωμικογράφος

Οι γυναίκες ακολουθούν συχνά το μονοπάτι της φιλίας με την ελπίδα ότι θα συναντήσουν τον έρωτα.

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που η παρουσία τους είναι απαραίτητη για να τους θυμόμαστε.

Μια γυναίκα που μιλάει για την αρετή της ψάχνει να την πλασάρει κάπου.



Douglas Jerrold, 1803-1857
Άγγλος δημοσιογράφος

Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τόσο την κακοτυχία, που πηγαίνουν τρέχοντας προς αυτήν.

Η ευτυχία είναι στο σαλόνι σας, μην την ψάχνετε στους κήπους των ξένων.



Τσαρλς Κάλεμπ Κόλτον, 1780-1832
Άγγλος γνωμικογράφος

Οι άνθρωποι μπορεί να καυγαδίσουν για τη θρησκεία τους, να γράψουν ή να πολεμήσουν γι’ αυτήν. Μπορεί να κάνουν τα πάντα εκτός από το να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτήν.


Lewis Carroll, 1832-1898
Άγγλος συγγραφέας

Όταν δεν ξέρεις πού πας, όλοι οι δρόμοι σε οδηγούν εκεί.


Hector Hugh Munro (Saki), 1870-1916
Βρετανός διηγηματογράφος

Παρ’ όλα όσα λένε οι παροιμίες, η φτώχεια κρατάει ενωμένες περισσότερες οικογένειες από όσες διαλύει.


Samuel Butler, 1835-1902
Άγγλος συγγραφέας

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έμαθαν ποτέ πως ένας από τους πιο σημαντικούς σκοπούς της ζωής είναι να την απολαμβάνεις.

Οι γονείς είναι οι τελευταίοι άνθρωποι που θα έπρεπε να τους επιτρέπεται να έχουν παιδιά.

Ο Θεός δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν, αλλά οι ιστορικοί μπορούν.

Ο Θεός έμεινε ικανοποιημένος από την ίδια του τη δουλειά, και αυτό υπήρξε μοιραίο.



Jane Austen, 1775-1817
Αγγλίδα συγγραφέας

Η φαντασία της γυναίκας είναι πολύ γρήγορη. Περνάει αστραπιαία από το θαυμασμό στην αγάπη, από την αγάπη στο γάμο.

Η ζωή μοιάζει να είναι μια γρήγορη εναλλαγή από πολυάσχολα τίποτα.

Μια γυναίκα που έχει άντρα είναι πάντα πιο καλόβολη από μια γυναίκα που δεν έχει. Είναι ικανοποιημένη από τον εαυτό της. Δεν έχει πια έγνοιες και νοιώθει πως μπορεί να χρησιμοποιήσει τα θέλγητρά της χωρίς να προκαλεί υποψίες για τις προθέσεις της.

Εννιά φορές στις δέκα, οι γυναίκες εκδηλώνουν περισσότερη αγάπη απ’ όση πραγματικά αισθάνονται.



Τζωρτζ Μουρ, 1852-1933
Ιρλανδός συγγραφέας

Ζούμε μέσα στις επιθυμίες μας παρά μέσα στα επιτεύγματά μας.


Charles Dickens, 1812-1870
Βρετανός συγγραφέας

Την αγάπησα ενάντια στη λογική, ενάντια στη βεβαιότητα, ενάντια στην ηρεμία, ενάντια στην ελπίδα, ενάντια στην ευτυχία.

Στο ένα της μάτι έλαμπε η αφοσίωση. Στο άλλο ο υπολογισμός.



Ζοζέφ Ντε Μαιστρ, 1753-1821
Γαλλοϊταλός διπλωμάτης & φιλόσοφος

Κάθε χώρα έχει την κυβέρνηση που της αξίζει.

Η μετριότητα αρνείται πάντα να θαυμάσει και, συχνά, να εγκρίνει.

Το πιο γελοίο σε μια γυναίκα είναι να είναι άντρας.



Thomas Carlyle, 1795-1881
Άγγλος συγγραφέας

Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει δεν είναι απλώς έτοιμος για προδοσία και απάτες, αλλά όλη του η ζωή είναι προδοσία και απάτες.

Πήγαινε όσο πιο μακριά μπορείς να δεις. Όταν φτάσεις εκεί, θα μπορείς να δεις ακόμη μακρύτερα.

Είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι όταν αφήνω μια πέτρα να πέσει από το χέρι μου, μεταβάλλεται το κέντρο βάρους του σύμπαντος.



Robert Louis Stevenson, 1850-1894
Σκωτσέζος συγγραφέας

Στη ζωή, το θέμα δεν είναι να κρατάς καλά χαρτιά, αλλά να παίζεις καλά ένα άσχημο φύλλο.

Το κρασί είναι εμφιαλωμένη ποίηση.

Οι Άγιοι είναι αμαρτωλοί που συνέχισαν να εξελίσσονται.



Τζωρτζ Έλιοτ, 1819-1880
Αγγλίδα συγγραφέας

Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είχες γίνει.

Δεν θέλω μόνο να μ’ αγαπάνε, αλλά και να μου το λένε ότι μ’ αγαπάνε.

Ήταν σαν τον κόκορα που πίστευε πως ο ήλιος ανέτειλε για να ακούσει το λάλημά του.

Δεν αρνούμαι το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι χαζές. Ο Θεός τις έκανε έτσι για να ταιριάζουν με τους άντρες.

Κανένα μεγάλο έργο δεν έχει γίνει από διστακτικούς που ψάχνουν σιγουριά.



Gioachino Rossini, 1792-1868
Ιταλός συνθέτης

Δεν μπορεί να κρίνει κανείς την όπερα του Βάγκνερ «Λόενγκριν» μετά από μία μόνο ακρόαση και σίγουρα δεν σκοπεύω να την ακούσω και δεύτερη φορά.

Ο Βάγκνερ έχει υπέροχες στιγμές αλλά βαρετά ημίωρα.