Vito Acconci - Αυτό που πραγματικά θέλω είναι η επανάσταση

Αυτα ειναι τα λογια του σπουδαίου Vito Acconci (1940 - 2017) σε μια συνέντευξη του στην διαδικτυακή τηλεόραση του San Francisco Museum of Modern Art.


Η μοναξιά και η απώλεια στα έργα του Mark Morrisroe

Περπατώντας άγρια στις αίθουσες του Σχολείου Τέχνης με τα σκισμένα μπλουζάκια του, αποκαλώντας τον εαυτό του Mark Dirt, ήταν ο πρώτος πανκ...


Jacques Henri Lartigue Φωτογραφιζοντας την ευτυχια

Στην Ευρώπη κανένας κριτικός δεν θα τολμούσε να αποδώσει καλλιτεχνική εγκυρότητα σε έννοιες όπως «ελαφρότητα» και «ευτυχία»...


Η συλλογή Bennett
The Bennett Collection of Women Realists

Οι Elaine και Steven Bennett είναι αφοσιωμένο στην προώθηση της καριέρας των γυναικών καλλιτεχνών, αφού «οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται...».


Αγκάθα Κρίστι

Η Αγκάθα Μαίρη Κλαρίσσα Μίλερ, Λαίδη Μάλλοουαν (Agatha Mary Clarissa Miller, Lady Mallowan, 15 Σεπτεμβρίου 1890 - 12 Ιανουαρίου 1976), γνωστή κυρίως με το όνομα Αγκάθα Κρίστι (Agatha Christie), ήταν Αγγλίδα (γεννήθηκε στο Ντέβον και μεγάλωσε στο Άσφιλντ) συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έγραψε επίσης ρομαντικά μυθιστορήματα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ (Mary Westmacott) και 15 συλλογές διηγημάτων, αλλά είναι γνωστή κυρίως για τα 80 αστυνομικά της μυθιστορήματα.
Η δουλειά της στα μυθιστορήματα αυτά, στα οποία πρωταγωνιστούν οι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και Μις Τζέιν Μαρπλ, της έδωσε τον τίτλο της «Βασίλισσας του Εγκλήματος» και την έκανε έναν από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς στην εξέλιξη του λογοτεχνικού αυτού ρεύματος.
Παρόλο που οι Πουαρό και Μαρπλ είναι από τους πιο γνωστούς φανταστικούς ντετέκτιβ που επινόησε η Κρίστι, υπήρξαν κι άλλοι παρόμοιοι, όπως το ζευγάρι Τόμι και Τoυπενς, οι οποίοι, αντιθέτως με τους υπόλοιπους της ντετέκτιβ, τους αγγίζει ο χρόνος κατά την πάροδο των χρόνων. Από τα πιο γνωστά τους μυθιστορήματα είναι η πρώτη τους εμφάνιση στο Σύντροφοι στο Έγκλημα και Οι Άγγελοι δεν Φλυαρούν. Άλλοι ντετέκτιβ της Κρίστι, όπως ο Πάρκερ Πάιν και ο κύριος Χάρλεϊ Κουττίν, εμφανίστηκαν σε σύντομες ιστορίες, αλλά υπόλοιποι, όπως ο αρχιεπιθεωρητής Τζαπ και η Αριάδνη Όλιβερ, συνόδευαν τους Πουαρό και Μαρπλ στα μυθιστορήματά τους. Το 1975 σκότωσε τους δύο αγαπημένους της ήρωες, τον Ηρακλή Πουαρό στο μυθιστόρημα Αυλαία και τη Μις Μάρπλ στο Sleeping Murder.

Εκτιμάται ότι τα βιβλία της έχουν πουλήσει 1 δισεκατομμύριο αντίτυπα στα αγγλικά, και ένα ακόμη δισεκατομμύριο σε 103 άλλες γλώσσες.

Από τις σκηνικές επιτυχίες της Αγκάθα Κρίστι μεγαλύτερη είναι The Mousetrap (Η ποντικοπαγίδα), που παίζεται στο Λονδίνο από το 1952 και η θεατρική προσαρμογή του Ten Little Niggers (Δέκα μικροί νέγροι) ― ελλην. μετάφρ. Κωστής Λειβαδέας, "ΔΩΔΩΝΗ"
Τα περισσότερα από τα βιβλία της έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο (μερικά μάλιστα πολλές φορές, όπως το Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές και το Έγκλημα στον Νείλο). Επίσης πολλά έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση, στο ράδιο και έχουν εμπνεύσει ηλεκτρονικά παιχνίδια και κόμικς.

 •   Αγκάθα Κρίστι - Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές

Το 2007, ο Άγγλος συγγραφέας Μπράιαν Άλντις (Brian Aldiss) είπε ότι η Αγκάθα Κρίστι του είχε πει ότι έγραφε τα βιβλία της μέχρι το τελευταίο κεφάλαιο και μετά αποφάσιζε ποιος χαρακτήρας ήταν λιγότερο πιθανό να εκληφθεί ως ύποπτος. Ακολούθως έκανε τις απαραίτητες αλλαγές στο κείμενο για να «ενοχοποιήσει» το χαρακτήρα αυτό.

Πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή βιβλίων, εργάστηκε ως βοηθός φαρμακοποιού στην αεροπορία, την περίοδο του Α' Παγκοσμίου πολέμου. Ίσως και για αυτό σε πολλά μυθιστορήματά της, τα δηλητήρια είχαν και εξέχουσα θέση στην πλοκή.

Μια νύχτα με ομίχλη, σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Ουαλία, φθάνει ένας ταξιδιώτης με σκοπό να ζητήσει βοήθεια μετά από ένα ατύχημα που είχε στο δρόμο.
Μπαίνοντας από την ανοιχτή μπαλκονόπορτα βρίσκει το πτώμα του ιδιοκτήτη του σπιτιού και τη σύζυγό του να κρατά ένα όπλο. Όλα δείχνουν πως εκείνη είναι η δολοφόνος του συζύγου της. Ή μήπως όχι; Μυστικά από το παρελθόν, κρυφά μίση και πάθη αποκαλύπτονται σιγά σιγά καθώς γνωρίζουμε και τους υπόλοιπους χαρακτήρες του έργου όπου ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε τελικά να είναι ο πραγματικός δολοφόνος.
Ένα κλασσικό δείγμα γραφής της κορυφαίας συγγραφέως αστυνομικής λογοτεχνίας Αγκάθα Κρίστι. Σε μια ατμοσφαιρική παράσταση με την αισθητική των φιλμ νουάρ, οι θεατές γίνονται συμμέτοχοι στην προσπάθεια ανεύρεσης του δολοφόνου ενώ οι συνεχείς ανατροπές προκαλούν εκπλήξεις μέχρι την τελευταία σκηνή του έργου.



Άλλο ένα αστυνομικό έργο της Αγκάθα Κρίστι, γραμμένο το 1929 (The Cornish Mystery), γεμάτο μυστήριο και αγωνιά. Η υπόθεση της ιστορίας εκτυλίσσεται μέσα από τη διήγηση του Χάστινγκς, του αιώνια πιστού φίλου του Πουαρό. Ένα πρωί εισβάλλει στο γραφείο του δαιμόνιου ντετέκτιβ μια πολύ ανήσυχη και ταραγμένη μεσήλικη γυναίκα, η κυρία Πένγκλεϊ. Αρχικά δεν ξέρει πως να χειριστεί το θέμα και διστάζει να μιλήσει, αλλά ύστερα από λίγο ξεπερνά τους δισταγμούς της και αποκαλύπτει στον Πουαρό και τον Χάστινγκς τους φόβους της: Υποψιάζεται πως ο άντρας της θέλει να τη σκοτώσει με μικρές δόσεις δηλητηρίου που ρίχνει στο φαγητό της. Ο Πουαρό τη ρώτα γιατί νομίζει κάτι τέτοιο κι εκείνη του απαντά ότι ύστερα από κάθε γεύμα αισθάνεται στομαχικές διαταραχές και αδιαθεσία που εξαφανίζονται κάθε Σαββατοκύριακο που ο άντρας της λείπει από το σπίτι τους. Ο γιατρός τον οποίον επισκέπτεται για να μάθει που οφείλονται τα συμπτώματα που έχει, μιλά για γαστρίτιδα, αλλά η ίδια από τη μια δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στη διάγνωση ενός επαρχιακού γιατρού και από την άλλη δεν τολμά να του εκδηλώσει τους φόβους της εξ' αιτίας της πεποίθησης της πως ο γιατρός θα κάνει βούκινο το θέμα σε όλη την πόλη. Ο ντέντεκτιβ θέλει να μάθει τα πιθανά κίνητρα μιας τόσο σοβαρής πράξης και ο νους του τρέχει πρώτα σε κίνητρα οικονομικά. Δεν είναι όμως έτσι γιατί σχεδόν όλα τα χρήματα του ζεύγους βρίσκονται στα χεριά του συζύγου, ενώ η κυρία Πένγκλεϊ δεν έχει σχεδόν τίποτα. Η γυναίκα βγάζει γρήγορα τον Πουαρό από τα ερωτηματικά που τον βασανίζουν και του λέει ότι τα κίνητρα μπορεί να μην είναι οικονομικά, αλλά είναι ερωτικά. Ο σύζυγος της διατηρεί οδοντιατρείο και έχει ερωτικό δεσμό με την ξανθή νέα και όμορφη γραμματέα του. Αυτή η σχέση είναι κάτι που ο ίδιος δεν καταβάλλει και μεγάλη προσπάθεια να κρύψει και είναι κοινό μυστικό στη μικρή πόλη οπού ζουν. Ύστερα από τις αποκαλύψεις της μεσόκοπης γυναίκας στον Πουαρό, εκείνος τη ρωτάει αν εκτός από το σύζυγο μένουν και άλλα πρόσωπα μαζί της. Είναι η Τζεσυ, η οικονόμος, και μέχρι πρότινος η νεαρή ανίψια της, Φρίντα Στάντον, η οποία εγκατέλειψε το σπίτι ύστερα από μια φιλονικία που είχε με τη θεία της. Η κυρία Μπέρκλεϋ τελειώνει τη διήγηση της και παρακαλεί τον Πουαρό να αναλάβει την υπόθεση και την προστασία της ζωής της με απόλυτη εχεμύθεια γιατί δε θέλει να δημιουργηθεί σκάνδαλο. Ο Πουαρό της δίνει το λόγο του και την καθησυχάζει λέγοντας της πως το ίδιο απόγευμα θα την επισκεφτεί μαζί με τον Χάστινγκς λέγοντας σε όλους πως είναι μακρινοί συγγενείς της. Πράγματι στις 7.00, ύστερα από ένα μακρύ ταξίδι με το τραίνο, ο Πουαρό και ο συνεργάτης του φτάνουν στο σπίτι της κύριας Πένγκλεϊ οπού εκεί πληροφορούνται από την οικονόμο το θάνατο της κύριας μια ώρα πριν την άφιξη τους. Ο Πουαρό μιλά με όλους τους ύποπτους: Την οικονόμο Τζέσυ, το γιατρό Άνταμς, την ανιψιά Φρίντα Στάντον και τον μνηστήρα της Τζέϊκομπ Ράντνορ, αλλά όχι και με το σύζυγο του θύματος μια που, όπως λέει ο ντέντεκτιβ, είναι περιττό. Ο Πουαρό και ο Χάστινγκς ύστερα από τη συνάντηση του με τους κύριους υπόπτους εγκαταλείπουν την επαρχιακή πόλη και ο Πουαρό κάνει λίγο καιρό υπομονή μέχρι να δρομολογηθούν νέες εξελίξεις που αυτή τη φορά θα δώσουν την απάντηση στο ερώτημα: "Ποιος είναι ο ένοχος". Ο χρόνος, όπως πολύ σωστά προέβλεψε ο Βέλγος ντέντεκτιβ, είναι κι αυτή τη φορά με το μέρος του!